Home
How can we bear losing the one that we love? What about not loving at all? How about the rest of my life? Am I really happy bilang ako ngayon or was it frighteningly lonely? Is it getting worse ba? Was I hiding the real me for the past 8 years? Tama ba ang mga decisions ko na maging ganito? Masaya ba ang pamilya, kaibigan, at ang mga taong nasa paligid ko?
Yan ang mga tanong na biglang pumasok sa aking isipan pagkatapos mapanood ang isang movie na sobrang tagal ko ng hinahanap, hindi ko akalain na isa rin pala tong hudyat sa isanhg malaking pagbabago na magaganap sa aking buhay.
Nag umpisa ang lahat ng ako ay nasa 1st year high school. I thought noon na mali ang nararamdaman ko ng simulang ako ay humanga sa kapwa ko lalake, pero I kept denying the fact that it was getting big. Noong mga panahon na yon hati pa ang aking pag tingin sa mga lalake at babae pero pinanindigan ko na babae ang gusto ko.
Ng matapos ang aking 1st year sa high school, kinailangan kong mag transfer ng school dahil na rin sa kakulangan sa budget (sobrang mahal ba naman ng tuition ko). Ng mag start ang class sa new school hindi ko akalain na may makikilala akong mga tao na nagin part na ng aking nakaraan, nag karoon ng mga kaibigan, kaso I suddenly felt na sobrang attracted ako sa lalake but I tried hard na ma aatract sa babae, kaso ayun hala ang dami kong nagging crush na kapawa ko lalake. Naitanong ko lng sa sarili ko “shet eto na nga siya, BAKLA ako, lagot pag nalaman ng mama ko eto”. Pumasok sa isipan ko eto na may halong takot dahil na rin sa mama ko, sabi ko sa sarili ko “hindi puwedeng malamn to ni mommy” so ayun na itago ko sa kanya.
3rd year high school, ibang school na naman at take note PUBLIC SCHOOL (no offense ha laking private kasi eh). Sa bagong atmosphere nakilala ako bilang isang bakla, kinukutya, pinagtatawanan, pinaguusapan, pinagkakaisahan, at higit sa lahat immoral and tingin ng ibang tao pero hindi ko rin hinayaan na akoy apak apakan ng mga taon sa aking paligid, kaya ayun kahit papano nakilala ako sa school bilang isa sa mga estudyante na masasabing “achiever”(ikaw ba naman maging senior member ng teatro for his 1st year stay sa school, ipadala sa mga inter school competition for news casting and declamation contest, and consistent sa top 75 students in the whole 3rd and 4th year, and lastly palakaibigan) kaya ayun maayos ang pagtingin sa akin ng mga tao sa school, may respeto. Akala ko non okay na siya ang pagiging ganito ko hanggang sa tumungtong ako sa college.
1st year college, patuloy pa rin ako sa pagiging bakla ko and at the same time consistent achiever and gagong estudyante( hehe ikaw ba naman hindi pumasok sa school for a month, inom ditto inom doon, tambay ditto tambay doon, at mag drop out sa ibang subjects pero achiever pa rin ako). Nag patuloy pa rin ako sa pagiging bakla ko sa mga panahon na to pero mayroon pa ring isang bagay na parang hindi tama.
Bago ako mag 2nd year college, kamuntikan na akong mamatay dahil sa malupit na bagsik ng Dengue!!!(hahaha) ayun maraming nag bago sa akin, sa pangngatawan( payat na ako ngayon dati kasi literal BABOY ako) sa resistensya pero kagaya ng dati, closet gay pa rin ako( baklang hindi lantad). Sa mga panahon na eto medyo nagging seryoso ako sa pagaaral dahil na rin sa nais kong makatapos pero sa kasamaang palad hindi na ako nakatungtong ng third year dahil naman sa kakulangan ng pera!!! Kaya I decided na lang na mag work, siyempre hindi naman ako papayag na mag work sa mga food chain kaya aun go apply sa call center.
Sa mabuting palad sa una kong inapplayan na call center eh natanggap ako(oh diba unang apply tanggap agad galling ko no). Sa aking interview may isang nakakatuwang pangyayari n afeeling ko kung bakit ako natanggap. Sa walang kamatayang “Tell me something about yourself” may nasabi akong medyo kakaiba at nakakatuwa. Habang ako ay nag sasalita na sa bi ko na lang na “I’m Gay” so meaning na aminado na akong bakla ako pero bakit ganun may something na masakit akong naramdaman habang sinasabi ko yon at bakit ganun nanginginig ako( ano eto!! OMG).
So ayun nag work ako for the company kaso hindi din nag tagal nag resign ako kasi I feel na may kulang sa akin.
Matapos ang ilang buwan after ko mag resign nag apply ako ulit sa ibang call center pero sa taguig na para mas malapit sa bahay(Makati lng ako, 2 rides to work). Natanggap naman ako at nagging masaya sa trabaho, hanggang sa makilala ko si R**** siya ang nagging una kong ka relasyon na kapawa ko lalake( Bisexual bale). Naging masaya naman kami sa loob ng isang buwan naming pagsasama kaso niloko niya ako, ikaw ba naman may ipakilala sayo best friend daw pero ng malaman ko un pala talaga ang taong mahal niya(ouch. . . ang sakit) so aun ng dahil sa incident na yun naramdaman ko na I never truly fely being love by another person, kaya after that single nanaman up until now. So dahil sa nangyari nay un nasaktan ako at nakaapekto sa trabaho ko kaya yun RESIGN nanaman(haiz hopper na ata ako).
After 1 week ng pag reresign nakalipat ako sa isang call center na sobrang lapit sa dati kong school(college) pero sobrang nagging magulo ang buhay ko sa call center na to. May kasiyahan at kalungkutan.
Ang pinaka masaya na nangyari eh ng matagpuan ko ang aking tunay na ama na 18 years and 7 months ko ng hindi na kikita(take note ka 20 years old ko pa lang) so nasabi ko na shet I feel complete na kasi nabuo na ang pagkatao ko, kilala ko na personally ang taong bumuo sa akin but there is still something that hurts inside my self. Na pag desisyunan kong mag RESIGN nanaman sa company na eto dahil na rin sa may ambisyosang palaka na umaway sa akin, siraan ba naman ako sa mga fellow agents ko na kesyo ganito ganyan, pero thankful pa rin ako kasi maraming naniwala sila sa akin pero wala tayong magagawa resigned na ako eh(hahahaha), pero lumipat din ako agad after 2 days sa isang call center sa same building ibang floor nga lang( oh diba step up the corporate ladder talaga, 5 floors nga lang hahaha).
Ngayon edi andito na ako sa bagong company and take note next month(November) regular na ako!!!! Hindi man lang ko na feel ang mga sakit pagkukulang sa bagong call center na to kungdi walang katunbas na saya ang nararamdaman ko dito. Naging active ako sa mga office presentations( Dance crew ako sa office, pang competition pa nga eh). Oh diba senyales na to na magtatagal na talaga ako!!! Hahaha.
October 15, 2009, sahod, napag desisyunan ko na pumunta ng plaza fair para mag pa download ng songs and movie sa Ipod ko. Hindi ko alam kung bakit pumasok sa isipan ko na hanapin ang movie na The Love of Sima(thai movie eto guwapo ang mga artista at sobrang ganda daw ng story, 3 months ko na siyang gusting panuorin). Ng lumapit ako sa kakilala kong tindera nagtanong ako.
AKO: Ate magkano download ng songs and movie sa Itouch?
ATE Tindera: 100 3 movies 100 40 songs.
AKO: sige ate go ako kahit 3 movies tapos 5 songs lng ok ba
ATE Tindera: ok
AKO: ate may The Love of Siam kayo?
ATE Tindera: anu un?
AKO: Thai movie un te
ATE Tindera: wala eh eto lng mga movie na puwedeng I download
AKO: sige na nga.
Ayun bigo walang The Love of Siam sa pinag downloadan ko, kaya iba na lang pina download ko. Ng Matapos ang download naisip ko na pumunta sa mga DVD place sa mall at maghanap ng movie na “Changeling”( oh iba nanaman to gulo ko).
Ng makarating ako sa tindihan.
AKO: Miss mayroon kayong “Changelin”
CLERK: Wala eh
(bigla nanaman pumasok sa isipan ko ang The Love of Siam)
AKO: Eh miss may The Love of Siam kayo
CLERK: Oo mayroon kami, un ung sa Thailand diba.
AKO: Oo ate ayun yun, patingin nga
Ng pagkabigay sa akin iba ung cover so na paisip ako “hindi naman to yun ah” Sabi ko sa clerk.
AKO: Ate hindi naman to yun eh.
CLERK: Ay yan un iba lang ang cover naming eh.
AKO: Ows di nga sige nga pa check.
CLERK: Okay wait lng ha.
Ng pagkasalpak ng DVD sabi niya sa akin eh napaka ganda dawn g story ng movie(aba sosyal si ate napanuod na), spbra daw daming naghahanap nung movie nay un at sila lng ang may copy.
Ng mag start na ang scene ng movie napa Shet ako sa isip ko, sabi ko “eto na nga siya” pag ka start pa lang sabi ko na kay ate “ATE BIBILHIN KO NA YAN!!!” ng aking mabili ang DVD so umuwi na ako para panuorin.
SA BAHAY
Habang pinapanuod ko ung movie sabi ko kikiligin ako ditto kasi dalawang guwapo makikita kong mag kikiss at malalaman ko na rin ang story ng controversial movie na eto.
PART 1 – START OF THE STORY
Wow ganda nag start bata pa sila pero bakit ganun parang may something sila. . . hmmmm ano eto. So ayun nanuod ako at sobrang na touch kasi sobrang nagging mag bestfriend ang dalawang bida. Kaso ayun ng dahil sa nangyari sa kay tong kinailangan nilang maghiwalay ng landas(lumipat ng bahay sila tong). Sobrang nakakaiyak ang part na nakasakay sa kotse ang family ni tong samantalang pahabol si mew tapos nag stop siya at umiyak( sadness to the loss of someone you value the most, your true friend). Kaya ayun life goes on hanggang sa.
PART 2 – REUNION (MULING PAGKIKITA)
Ayun nag fast forward ang movie hanging sa tumanda na sila(senior year sa high school) wow shocks ang guwapo lalo nila, kaka inlove(sa isip isip ko non) si tong ganun pa rin mahilig sa soccer pero gustong gusto niya ang August band, si mew naman ngayon lead singer ng August band!!! Di ba sosyal, hindi man lng nila alam na ganun na pala sila all these years. Habang papalapit na sila sa pagkikita, grabe omg kinikilig na ako parang wow shet sana may ganitong eksena din sa buhay ko. BANG!!! Nagkita na sila ako naman sa kapapanopanod all smiles!!!! Hahahaha.
PART 3 BED SCENE (OMG!!)
Hahaha akala niyo may *toot scene, wala magkatabi lng sila sa bed!!! (Medyo fast forward na tayo kasi sobrang haba nito pag dinetails ko pa at about sa akin ang story na to hindi sa movie) ayun habang nagkakamustahan ung dalawa na old friends napagalaman ni tong na sobrang lonely pala ni mew, sabi niya “How can we bear losing the one that we love? What about not loving at all? How about the rest of my life?” shet after that scene tang ina hindi ko napigilan ang sarili ko lumuha at mapaisip na kung “Masaya nga ba ako na ganito ako ngayon???” so aun nag left na ng question sa utak ko ang scene nay un.
PART 4 - LAST PART
(Fast forward ulit)
ngayon maraming nangayari sa movie na parang medyo nagging affected na sa akin at patuloy na nag leave ng question sa akin. Sa last part nung movie sabi ni tong kay mew na “ I can’t be with you as your boyfriend but does not mean I don’t love you” so ayun ako naman to sobrang affected na ng movie, may mga questions pa sa sarili tapos paiiyakin pa sa last part of the movie.
Ng matapos ang movie shet hindi pa rin ako tumitigil sa pag iyak, humahagulgol na ako, sabi ko “I need somebody to talk to!!!” masyadong maraming katangunan ang naiwan sa akin.
How can we bear losing the one that we love? What about not loving at all? How about the rest of my life? Am I really happy bilang ako ngayon or was it frighteningly lonely? Is it getting worse ba? Was I hiding the real me for the past 5 years? Tama ba ang mga decisions ko na maging ganito? Masaya ba ang pamilya, kaibigan, at ang mga taong nasa paligid ko?
Ano to Indentity Crisis nanaman ba, akala ko BAKLA na talaga ako!!!! So it bothered me na .
After 2 days nakausap ko ung kababata ko na girl at pinanuod ko ung movie sa kanya, tapos nag open up ako sa kanya, sabi niya sa akin “alam mo kilala kita at isa lang masasabi ko na hindi ka talaga masaya ngayon dahil kung masaya ka eh hindi ka magkakaroon ng ganyang mga katanungansa sarili mo, alam mo ,ou nga masaya ka pero diba pag higa mo sa kama pag ka gabi bigla kang makakaramdam ng kalungkutan?” OMG totoo eto, shet I was never happy!! It is getting worse, ika nga ni singer friend sa movie “Frighteningly Lonely” shet is this is, wake up call ko na to.
Sabi pa ng friend ko na ok lng naman na ganito ako pero kakayanin ko ban a maging malungkot sa mga susunod na araw, lingo, buwan at taon. Sabi ko “I think its time for me to be who am I truly”
Then ayun she smiled and said tama ka sa decision mo, pero make sure that you will have yourself go on self healing.
After our conversation ayun na I’m realize na after all these years na “I was never Gay. I was just confused and hurt” all this time kaya pala ako nakararamdam ng lungkot is simply I was fooling myself for being gay kahit na hindi naman pala. I was straight!!! I am Straight. Ngayon on the process of self healing ako, hindi ko akalain na isang movie ang magiging wake up call ko na I was never truly happy, I never thought na for me to find happiness I need to be who I am truly.
Hope you like it
Yan ang mga tanong na biglang pumasok sa aking isipan pagkatapos mapanood ang isang movie na sobrang tagal ko ng hinahanap, hindi ko akalain na isa rin pala tong hudyat sa isanhg malaking pagbabago na magaganap sa aking buhay.
Nag umpisa ang lahat ng ako ay nasa 1st year high school. I thought noon na mali ang nararamdaman ko ng simulang ako ay humanga sa kapwa ko lalake, pero I kept denying the fact that it was getting big. Noong mga panahon na yon hati pa ang aking pag tingin sa mga lalake at babae pero pinanindigan ko na babae ang gusto ko.
Ng matapos ang aking 1st year sa high school, kinailangan kong mag transfer ng school dahil na rin sa kakulangan sa budget (sobrang mahal ba naman ng tuition ko). Ng mag start ang class sa new school hindi ko akalain na may makikilala akong mga tao na nagin part na ng aking nakaraan, nag karoon ng mga kaibigan, kaso I suddenly felt na sobrang attracted ako sa lalake but I tried hard na ma aatract sa babae, kaso ayun hala ang dami kong nagging crush na kapawa ko lalake. Naitanong ko lng sa sarili ko “shet eto na nga siya, BAKLA ako, lagot pag nalaman ng mama ko eto”. Pumasok sa isipan ko eto na may halong takot dahil na rin sa mama ko, sabi ko sa sarili ko “hindi puwedeng malamn to ni mommy” so ayun na itago ko sa kanya.
3rd year high school, ibang school na naman at take note PUBLIC SCHOOL (no offense ha laking private kasi eh). Sa bagong atmosphere nakilala ako bilang isang bakla, kinukutya, pinagtatawanan, pinaguusapan, pinagkakaisahan, at higit sa lahat immoral and tingin ng ibang tao pero hindi ko rin hinayaan na akoy apak apakan ng mga taon sa aking paligid, kaya ayun kahit papano nakilala ako sa school bilang isa sa mga estudyante na masasabing “achiever”(ikaw ba naman maging senior member ng teatro for his 1st year stay sa school, ipadala sa mga inter school competition for news casting and declamation contest, and consistent sa top 75 students in the whole 3rd and 4th year, and lastly palakaibigan) kaya ayun maayos ang pagtingin sa akin ng mga tao sa school, may respeto. Akala ko non okay na siya ang pagiging ganito ko hanggang sa tumungtong ako sa college.
1st year college, patuloy pa rin ako sa pagiging bakla ko and at the same time consistent achiever and gagong estudyante( hehe ikaw ba naman hindi pumasok sa school for a month, inom ditto inom doon, tambay ditto tambay doon, at mag drop out sa ibang subjects pero achiever pa rin ako). Nag patuloy pa rin ako sa pagiging bakla ko sa mga panahon na to pero mayroon pa ring isang bagay na parang hindi tama.
Bago ako mag 2nd year college, kamuntikan na akong mamatay dahil sa malupit na bagsik ng Dengue!!!(hahaha) ayun maraming nag bago sa akin, sa pangngatawan( payat na ako ngayon dati kasi literal BABOY ako) sa resistensya pero kagaya ng dati, closet gay pa rin ako( baklang hindi lantad). Sa mga panahon na eto medyo nagging seryoso ako sa pagaaral dahil na rin sa nais kong makatapos pero sa kasamaang palad hindi na ako nakatungtong ng third year dahil naman sa kakulangan ng pera!!! Kaya I decided na lang na mag work, siyempre hindi naman ako papayag na mag work sa mga food chain kaya aun go apply sa call center.
Sa mabuting palad sa una kong inapplayan na call center eh natanggap ako(oh diba unang apply tanggap agad galling ko no). Sa aking interview may isang nakakatuwang pangyayari n afeeling ko kung bakit ako natanggap. Sa walang kamatayang “Tell me something about yourself” may nasabi akong medyo kakaiba at nakakatuwa. Habang ako ay nag sasalita na sa bi ko na lang na “I’m Gay” so meaning na aminado na akong bakla ako pero bakit ganun may something na masakit akong naramdaman habang sinasabi ko yon at bakit ganun nanginginig ako( ano eto!! OMG).
So ayun nag work ako for the company kaso hindi din nag tagal nag resign ako kasi I feel na may kulang sa akin.
Matapos ang ilang buwan after ko mag resign nag apply ako ulit sa ibang call center pero sa taguig na para mas malapit sa bahay(Makati lng ako, 2 rides to work). Natanggap naman ako at nagging masaya sa trabaho, hanggang sa makilala ko si R**** siya ang nagging una kong ka relasyon na kapawa ko lalake( Bisexual bale). Naging masaya naman kami sa loob ng isang buwan naming pagsasama kaso niloko niya ako, ikaw ba naman may ipakilala sayo best friend daw pero ng malaman ko un pala talaga ang taong mahal niya(ouch. . . ang sakit) so aun ng dahil sa incident na yun naramdaman ko na I never truly fely being love by another person, kaya after that single nanaman up until now. So dahil sa nangyari nay un nasaktan ako at nakaapekto sa trabaho ko kaya yun RESIGN nanaman(haiz hopper na ata ako).
After 1 week ng pag reresign nakalipat ako sa isang call center na sobrang lapit sa dati kong school(college) pero sobrang nagging magulo ang buhay ko sa call center na to. May kasiyahan at kalungkutan.
Ang pinaka masaya na nangyari eh ng matagpuan ko ang aking tunay na ama na 18 years and 7 months ko ng hindi na kikita(take note ka 20 years old ko pa lang) so nasabi ko na shet I feel complete na kasi nabuo na ang pagkatao ko, kilala ko na personally ang taong bumuo sa akin but there is still something that hurts inside my self. Na pag desisyunan kong mag RESIGN nanaman sa company na eto dahil na rin sa may ambisyosang palaka na umaway sa akin, siraan ba naman ako sa mga fellow agents ko na kesyo ganito ganyan, pero thankful pa rin ako kasi maraming naniwala sila sa akin pero wala tayong magagawa resigned na ako eh(hahahaha), pero lumipat din ako agad after 2 days sa isang call center sa same building ibang floor nga lang( oh diba step up the corporate ladder talaga, 5 floors nga lang hahaha).
Ngayon edi andito na ako sa bagong company and take note next month(November) regular na ako!!!! Hindi man lang ko na feel ang mga sakit pagkukulang sa bagong call center na to kungdi walang katunbas na saya ang nararamdaman ko dito. Naging active ako sa mga office presentations( Dance crew ako sa office, pang competition pa nga eh). Oh diba senyales na to na magtatagal na talaga ako!!! Hahaha.
October 15, 2009, sahod, napag desisyunan ko na pumunta ng plaza fair para mag pa download ng songs and movie sa Ipod ko. Hindi ko alam kung bakit pumasok sa isipan ko na hanapin ang movie na The Love of Sima(thai movie eto guwapo ang mga artista at sobrang ganda daw ng story, 3 months ko na siyang gusting panuorin). Ng lumapit ako sa kakilala kong tindera nagtanong ako.
AKO: Ate magkano download ng songs and movie sa Itouch?
ATE Tindera: 100 3 movies 100 40 songs.
AKO: sige ate go ako kahit 3 movies tapos 5 songs lng ok ba
ATE Tindera: ok
AKO: ate may The Love of Siam kayo?
ATE Tindera: anu un?
AKO: Thai movie un te
ATE Tindera: wala eh eto lng mga movie na puwedeng I download
AKO: sige na nga.
Ayun bigo walang The Love of Siam sa pinag downloadan ko, kaya iba na lang pina download ko. Ng Matapos ang download naisip ko na pumunta sa mga DVD place sa mall at maghanap ng movie na “Changeling”( oh iba nanaman to gulo ko).
Ng makarating ako sa tindihan.
AKO: Miss mayroon kayong “Changelin”
CLERK: Wala eh
(bigla nanaman pumasok sa isipan ko ang The Love of Siam)
AKO: Eh miss may The Love of Siam kayo
CLERK: Oo mayroon kami, un ung sa Thailand diba.
AKO: Oo ate ayun yun, patingin nga
Ng pagkabigay sa akin iba ung cover so na paisip ako “hindi naman to yun ah” Sabi ko sa clerk.
AKO: Ate hindi naman to yun eh.
CLERK: Ay yan un iba lang ang cover naming eh.
AKO: Ows di nga sige nga pa check.
CLERK: Okay wait lng ha.
Ng pagkasalpak ng DVD sabi niya sa akin eh napaka ganda dawn g story ng movie(aba sosyal si ate napanuod na), spbra daw daming naghahanap nung movie nay un at sila lng ang may copy.
Ng mag start na ang scene ng movie napa Shet ako sa isip ko, sabi ko “eto na nga siya” pag ka start pa lang sabi ko na kay ate “ATE BIBILHIN KO NA YAN!!!” ng aking mabili ang DVD so umuwi na ako para panuorin.
SA BAHAY
Habang pinapanuod ko ung movie sabi ko kikiligin ako ditto kasi dalawang guwapo makikita kong mag kikiss at malalaman ko na rin ang story ng controversial movie na eto.
PART 1 – START OF THE STORY
Wow ganda nag start bata pa sila pero bakit ganun parang may something sila. . . hmmmm ano eto. So ayun nanuod ako at sobrang na touch kasi sobrang nagging mag bestfriend ang dalawang bida. Kaso ayun ng dahil sa nangyari sa kay tong kinailangan nilang maghiwalay ng landas(lumipat ng bahay sila tong). Sobrang nakakaiyak ang part na nakasakay sa kotse ang family ni tong samantalang pahabol si mew tapos nag stop siya at umiyak( sadness to the loss of someone you value the most, your true friend). Kaya ayun life goes on hanggang sa.
PART 2 – REUNION (MULING PAGKIKITA)
Ayun nag fast forward ang movie hanging sa tumanda na sila(senior year sa high school) wow shocks ang guwapo lalo nila, kaka inlove(sa isip isip ko non) si tong ganun pa rin mahilig sa soccer pero gustong gusto niya ang August band, si mew naman ngayon lead singer ng August band!!! Di ba sosyal, hindi man lng nila alam na ganun na pala sila all these years. Habang papalapit na sila sa pagkikita, grabe omg kinikilig na ako parang wow shet sana may ganitong eksena din sa buhay ko. BANG!!! Nagkita na sila ako naman sa kapapanopanod all smiles!!!! Hahahaha.
PART 3 BED SCENE (OMG!!)
Hahaha akala niyo may *toot scene, wala magkatabi lng sila sa bed!!! (Medyo fast forward na tayo kasi sobrang haba nito pag dinetails ko pa at about sa akin ang story na to hindi sa movie) ayun habang nagkakamustahan ung dalawa na old friends napagalaman ni tong na sobrang lonely pala ni mew, sabi niya “How can we bear losing the one that we love? What about not loving at all? How about the rest of my life?” shet after that scene tang ina hindi ko napigilan ang sarili ko lumuha at mapaisip na kung “Masaya nga ba ako na ganito ako ngayon???” so aun nag left na ng question sa utak ko ang scene nay un.
PART 4 - LAST PART
(Fast forward ulit)
ngayon maraming nangayari sa movie na parang medyo nagging affected na sa akin at patuloy na nag leave ng question sa akin. Sa last part nung movie sabi ni tong kay mew na “ I can’t be with you as your boyfriend but does not mean I don’t love you” so ayun ako naman to sobrang affected na ng movie, may mga questions pa sa sarili tapos paiiyakin pa sa last part of the movie.
Ng matapos ang movie shet hindi pa rin ako tumitigil sa pag iyak, humahagulgol na ako, sabi ko “I need somebody to talk to!!!” masyadong maraming katangunan ang naiwan sa akin.
How can we bear losing the one that we love? What about not loving at all? How about the rest of my life? Am I really happy bilang ako ngayon or was it frighteningly lonely? Is it getting worse ba? Was I hiding the real me for the past 5 years? Tama ba ang mga decisions ko na maging ganito? Masaya ba ang pamilya, kaibigan, at ang mga taong nasa paligid ko?
Ano to Indentity Crisis nanaman ba, akala ko BAKLA na talaga ako!!!! So it bothered me na .
After 2 days nakausap ko ung kababata ko na girl at pinanuod ko ung movie sa kanya, tapos nag open up ako sa kanya, sabi niya sa akin “alam mo kilala kita at isa lang masasabi ko na hindi ka talaga masaya ngayon dahil kung masaya ka eh hindi ka magkakaroon ng ganyang mga katanungansa sarili mo, alam mo ,ou nga masaya ka pero diba pag higa mo sa kama pag ka gabi bigla kang makakaramdam ng kalungkutan?” OMG totoo eto, shet I was never happy!! It is getting worse, ika nga ni singer friend sa movie “Frighteningly Lonely” shet is this is, wake up call ko na to.
Sabi pa ng friend ko na ok lng naman na ganito ako pero kakayanin ko ban a maging malungkot sa mga susunod na araw, lingo, buwan at taon. Sabi ko “I think its time for me to be who am I truly”
Then ayun she smiled and said tama ka sa decision mo, pero make sure that you will have yourself go on self healing.
After our conversation ayun na I’m realize na after all these years na “I was never Gay. I was just confused and hurt” all this time kaya pala ako nakararamdam ng lungkot is simply I was fooling myself for being gay kahit na hindi naman pala. I was straight!!! I am Straight. Ngayon on the process of self healing ako, hindi ko akalain na isang movie ang magiging wake up call ko na I was never truly happy, I never thought na for me to find happiness I need to be who I am truly.
Hope you like it
so love your side chan huhuhu